Musical Hoevelaken

Sinds 2008 is deze droom inmiddels al heel wat keren uitgekomen. Maar liefst achttien keer een uitverkochte kerkzaal! Zes schitterende musicals: Ester, Maria, Ruth, Anatevka, Jozef en Kaïn. Stuk voor stuk prachtige, krachtige verhalen. Tijdloos en inspirerend. Gespeeld en gezongen door een enthousiaste groep mensen. Jong en oud op één podium. Op 5 en 6 april 2025 werd de musical As it is in Heaven opgevoerd. 

Musical 2025

As it is in Heaven keert terug in het theater!

Reprisevoorstellingen op 7 en 8 november in Theater Streams Breede Beek, Nijkerk

Na het overweldigende succes van de musical As it is in Heaven afgelopen april in De Eshof, kon het eigenlijk niet anders: dit bijzondere verhaal móét nog een keer verteld worden. De vele hartverwarmende reacties van bezoekers – vol ontroering, bewondering en dankbaarheid – lieten zien dat deze musical diepe indruk heeft gemaakt.

Met trots en vreugde kondigt Musicalgroep Hoevelaken daarom twee reprisevoorstellingen aan in Theater Streams Breede Beek in Nijkerk. Op vrijdag 7 en zaterdag 8 november om 19.30 uur klinkt opnieuw de muziek die harten opent, en wordt het verhaal verteld dat zoveel mensen raakt.

Was je er in april niet bij? Dan is dit je kans. Was je er wél? Dan weet je waarom je dit nog een keer wilt meemaken.

Wees welkom in het sfeervolle, intieme theater in hartje Nijkerk en laat je opnieuw – of voor het eerst – meevoeren door As it is in Heaven.

Blijf op de hoogte via www.musicalhoevelaken.nl en onze socials (Facebook & Instagram)

🎟️ Kaartverkoop is gestart via www.streamsbreedebeek.nl/programma

Gevoelig en aangrijpend - een musical die raakt!

Geen vrolijke Bijbelse musical, maar een meeslepend drama dat je op het puntje van je stoel laat zitten. Met As is it is in Heaven geeft Musicalgroep Hoevelaken een geheel nieuwe draai aan de traditie van gemeentemusicals in De Eshof.

Dit geloofwaardige en confronterende verhaal gaat over echte mensen, met echte issues die in ieders leven zouden kunnen voorkomen. In het Zweedse dorpje speelt het allemaal: een ongelukkig huwelijk, uitsluiting van mensen die anders zijn, pesten, huiselijk geweld, roddel. Tegelijkertijd wordt het echte gesprek niet gevoerd, houden we informatie achter, verzwijgen we wat belangrijk is, komen we niet op voor elkaar, houden we taboes in stand.

Het dorpskoortje is een plek waar iedereen doet alsof er niets aan de hand is, terwijl er genoeg gebeurt dat het daglicht niet kan verdragen. We houden het “gezellig”, terwijl we wegkijken voor dat wat lelijk is of naar. Want we zijn als de dood dat ons ogenschijnlijk gemoedelijke leventje in elkaar stort, als lelijkheid en narigheid er wel mogen zijn.

Dat geldt zeker ook voor één van de sleutelfiguren: Gabriella. Zij wíl én kán niet laten merken dat het eigenlijk helemaal niet goed gaat met haar. Het koor is haar vlucht, haar veilige haven. Daar kan ze de ellende van thuis vergeten. Al blijft haar gewelddadige man Conny haar volgen en lastig vallen aan de telefoon, zelfs tot in de oefenruimte. Terwijl Conny zijn agressie op Gabriella botviert, doen de koorleden niets om dit te stoppen.

De musicalmakers willen het publiek hierin meenemen: “Hoe is het om geconfronteerd te worden met datgene waarvoor je eigenlijk weg wil kijken? Je kunt het misschien niet wíllen zien, maar het is er wel! En wat doe jij? Grijp je in, of loop je ervoor weg?”

Pas als de wereldberoemde dirigent Daniel Dareús zich -tegen wil en dank- met het koor komt bemoeien, durven mensen voor zichzelf en voor elkaar op te komen, hun stem te laten horen. Maar voor we daar zijn aanbeland in het verhaal, moet het eerst erger worden. De spanning loopt op. Als toeschouwer bekruipt je af en toe het gevoel: zo kan het écht niet langer. Alleen dan wordt voelbaar dat er moed en kracht voor nodig is, om het de narigheid, de lelijkheid, de hypocrisie en de taboes te doorbreken. Door de kracht in jezelf én de kracht in elkaar aan te spreken. Je stem te vinden én te laten horen.